Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Η γνώση...

"...O κόσμος μας είναι γεμάτος γνώση . Γνώση που περιμένει υπομονετικά την περιέργεια μας και την έμφυτη ανάγκη μας για εξερεύνηση να την ανακαλύψουν. Πόσα χρόνια περίμενε η γνώση για το σχήμα της γης τον άνθρωπο να την ανακαλύψει! Αυτοκρατορίες ιδρύθηκαν και παρήκμασαν, αξιακά συστήματα γεννήθηκαν και κατέρρευσαν, εκατομμύρια άνθρωποι κατά τα άλλα έξυπνοι, σοφοί όσο ένας Αριστοτέλης, εφευρετικοί όσο ένας Αρχιμήδης, οργανωτικοί όσο ένας Περικλής γεννήθηκαν και πέθαναν πιστεύοντας πως η γη που πατούν είναι επίπεδη!

Η γνώση όμως ήταν πάντα εκεί! Περίμενε ακούγοντας για αιώνες τα μεγάλα μυαλά της ανθρωπότητας να συζητούν για τον ήλιο που κινείται γύρω από τη γη. Περίμενε βλέποντας τους ανθρώπους να έχουν ως δεδομένη μια τόσο λανθασμένη πεποίθηση! Περίμενε μέχρι που η επιστημονική σκέψη θα την συναντούσε επιτέλους! Αντίκρισε εποχές σκοτεινές. Εποχές που αποθέωσαν την αμάθεια και κυνήγησαν τον ορθολογισμό μέχρι θανάτου. Είδε μάρτυρες της γνώσης που τόλμησαν να ψελλίσουν την αλήθεια, να καίγονται ζωντανοί. Είδε την εκκλησία να εμμένει δογματικά στο λάθος και να αναγκάζει με κάθε μέσο τους ανθρώπους να παραμένουν πνευματικά τυφλοί. Η αλήθεια όμως δεν άλλαξε! Πως θα μπορούσε άλλωστε! Και ο πιο σκοτεινός φανατισμός δεν μπορεί να αλλάξει το σχήμα της γης! Η γνώση είναι πάντα εκεί περιμένοντας την ανθρωπότητα να έρθει να την συναντήσει! Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την αλήθεια. Μπορεί αρχικά να ακούστηκε ψιθυριστά από φοβισμένα χείλη όπως αυτά του Γαλιλαίου. «Κι όμως γυριζει». Ήξερε ότι η ψιθυριστή αυτή φράση ήταν η αλήθεια και όχι οι φανατικές κραυγές της Ιεράς Εξέτασης που τον είχε καλέσει σε απολογία για τις επιστημονικές του ανακαλύψεις.
 
Όσο ψηλά κι αν είναι τα κύματα της αμάθειας και του φανατισμού το λιμάνι συνεχίζει να υπάρχει και περιμένει το καράβι της επιστημονικής ανακάλυψης να φτάσει στον προορισμό του. Ακόμα κι αν αυτό αργήσει, ακόμα κι αν δεν φτάσει ποτέ και πειστούν οι ταξιδιώτες του ότι δεν υπάρχει στεριά, το λιμάνι είναι πάντα εκεί...".
 
 

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Το γονίδιο του... πότη




 Το RASGRF-2 συνδέεται με την περιστασιακή μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ, σύμφωνα με μελέτη σε εφήβους

Το γονίδιο της… περιστασιακής βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ ανακάλυψαν ερευνητές του King’s College του Λονδίνου, όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».
Λιγότερη όρεξη για αλκοόλ λόγω έλλειψης του γονιδίου
Το συγκεκριμένο γονίδιο με την ονομασία RASGRF-2 είναι ένα από τα πολλά που έχουν συνδεθεί μέχρι σήμερα με την προβληματική κατανάλωση αλκοόλ. Η ομάδα από το Λονδίνο ανακάλυψε τώρα ότι ζώα που εμφάνιζαν έλλειψη του γονιδίου είχαν πολύ λιγότερη… όρεξη για αλκοόλ σε σύγκριση με άλλα που έφεραν το γονίδιο.
Στη συνέχεια οι ερευνητές διεξήγαγαν απεικονιστικές εξετάσεις στον εγκέφαλο 663 έφηβων αγοριών και είδαν ότι όσα εξ αυτών έφεραν μια συγκεκριμένη εκδοχή του γονιδίου εμφάνιζαν υψηλότερα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη που θεωρείται ένα από τα… ευτυχισμένα χημικά του εγκεφάλου.
Μεγαλύτερη έκλυση ντοπαμίνης
Μάλιστα κατά τη διάρκεια ενός τεστ στο οποίο υποβλήθηκαν τα 14χρονα αγόρια και αφορούσε την εκτέλεση ενός καθήκοντος με την προσμονή ανταμοιβής, οι μικροί εθελοντές παρουσίασαν αυξημένη δραστηριότητα σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται κοιλιακό ραβδωτό σώμα – η περιοχή αυτή εμπλέκεται στην έκλυση ντοπαμίνης.
Όταν οι ερευνητές ήλθαν σε επαφή με τα έφηβα αγόρια δύο χρόνια αργότερα και τα ρώτησαν σχετικά με τις συνήθειές τους σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αλκοόλ ανακάλυψαν ότι όσα εξ αυτών έφεραν την «ένοχη» εκδοχή του RASGRF-2 έκαναν συχνότερα περιστασιακή κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ (πρόκειται για το αποκαλούμενο binge drinking).
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης καθηγητή Γκύντερ Σούμαν παρότι τα νέα ευρήματα δεν αποτελούν απόδειξη σχετικά με το ότι το γονίδιο RASGRF-2 είναι η αποκλειστική αιτία για την περιστασιακή βαριά κατανάλωση αλκοόλ (πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες και άλλα γονίδια πιθανότατα εμπλέκονται στην όλη διαδικασία), ρίχνουν φως στο γιατί κάποια άτομα είναι πιο ευάλωτα απέναντι στη… σαγήνη του αλκοόλ.
Ρυθμιστής της ανταμοιβής
«Το γονίδιο αυτό φαίνεται να ρυθμίζει την ανταμοιβή που νιώθουν ορισμένα άτομα πίνοντας αλκοόλ. Οι άνθρωποι αναζητούν καταστάσεις οι οποίες εκπληρώνουν την ανάγκη που έχουν για ανταμοιβή και τους κάνουν να νιώθουν χαρά. Ετσι, εάν ο εγκέφαλος ενός ατόμου είναι με τέτοιον τρόπο ‘καλωδιωμένος’ ώστε να βρίσκει ότι το αλκοόλ θα του προσφέρει χαρά, το αποζητά» εξήγησε ο καθηγητής Σούμαν και προσέθεσε: «Ανακαλύψαμε ότι το γονίδιο RASGRF-2 παίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο σχετικά με το πώς το αλκοόλ ενεργοποιεί τον εγκέφαλο ώστε να εκλύσει ντοπαμίνη και να υπάρξει αίσθημα ανταμοιβής. Ετσι τα άτομα με μια παραλλαγή του γονιδίου αισθάνονται μεγαλύτερη ανταμοιβή από την κατανάλωση αλκοόλ και τελικώς έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν βαρείς πότες».
Ο δρ Σούμαν τόνισε ότι απαιτούνται τώρα περισσότερες μελέτες προκειμένου να επιβεβαιωθεί αυτή η θεωρία – για παράδειγμα η συγκεκριμένη μελέτη περιελάμβανε μόνο έφηβα αγόρια, γεγονός που καθιστά δύσκολο το να εκτιμηθεί η σύνδεση του γονιδίου με μακροπρόθεσμα μοτίβα κατανάλωσης αλκοόλ.
Προς γενετικά τεστ και νέα φάρμακα
Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι πιθανό μελλοντικά να αναπτυχθούν γενετικά τεστ τα οποία θα προβλέπουν ποια άτομα κινδυνεύουν περισσότερο να κάνουν κατάχρηση αλκοόλ. Παράλληλα τα καινούργια ευρήματα ίσως οδηγήσουν στην ανάπτυξη φαρμάκων τα οποία θα μπλοκάρουν το αίσθημα ανταμοιβής που νιώθουν κάποια άτομα μέσω της κατανάλωσης μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ.